La Usc di Ladins

Dal Vangele do San Matî, 5,1-12a

Te chël tëmp, canche Gejú odô le gröm de jënt, él jü sön na munt. Al s’á senté jö, y sü discepui ti é jüs pormez. Spo ál metü man da baié y i istruî. Al á dit: »Beac, chi che é püri dan da Idî; deache de d’ëi é le rëgn dl cil. Beac, chi che plüra; deache ai gnará consolá. Beac, chi che é saurisc; deache ai arpará la tera. Beac, chi che á fan y sëi do la iustizia; deache ai gnará pascentá. Beac, i misericordiusc; deache ai ciafará misericordia. Beac, chi che á n cör nët; deache ai odará Idî. Beac, chi che fej pésc; deach’an ti dijará fis de Dî. Beac, chi che vëgn porseghitá por gauja dla iustizia; deache de d’ëi é le rëgn dl cil. Beac sëise os, sc’i gnëis dejonorá y porseghitá y scraiá fora a vigni manira por mia gauja. Ralegresse y iubilede: Osc paiamënt tl cil sará gran.« 

Parora dl Signur. - Lalt a te, Gejú Crist!