La Usc di Ladins

Tröc conesciará la parabola dl bun famëi, che lascia zoruch le tlap de bisces por jí a chirí la biscia pordüda. I toli chësta metafora por la coriosité sozedüda a San Martin, olache le patrun dl lüch Pradel s’â arjigné na biscia amez messé, che á indere tut la dezijiun da jí a se fá »n spazier« valgamia lunch. Tlafinada ne n’êra nia plü da spié y les chirides ne n’á porté degun resultat. »Ara é gnüda odüda n iade a Longega, n iade cinamai sö Rît«, cunta le paur Gottfried Trebo, mo ara n’é mai garatada da l’abiné. Dan püc dis é la biscia indô gnüda zoruch a ciasa, sora y zënza famëi. Sëgn – passa dui mëisc dedô – éra indô te stala dl lüch Pradel, do n isté passé veramënter »ala slondra«.  (pablo)