Dal vangele do san Mateo, 25, 14–30Te chël tëmp ti á Gejú cunté a sü discepui chësta parabola: "Cun le rëgn dl cil éra sciöche cun n ël che é jü a fá n iade: al á cherdé sü sorvidus y ti á afidé so avëi. A un ti ál dé cin’ talënc, a n ater dui, indô a n ater un, a vignun do sües facoltés. Spo s’un él jü. Atira á le sorvidú, che â ciafé cin’ talënc, metü man da trafiché impara y al n’á ciamó davagné cinch lapró. Insciö n’á ince chël, che n’â ciafé dui, ciamó davagné dui lapró. Mo chël, che â ma ciafé n talënt su, é jü y á ciavé n büsc te tera y á ascognü laite la monëda de so patrun. Do cotan de tëmp é le patrun gnü derevers y orô fá cunt
cun sü sorvidus. Dailó él gnü chël, che â ciafé i cin’ talënc, n’á porté cinch lapró y á dit: Signur, cin’ talënc m’aste surandé; ciara, i n’á davagné ciamó cinch lapró. So patrun ti á dit: Brau, bun sorvidú fedel! T’es sté n bun aministradú tl püch, i ó te surandé deplü. Ví, tol pert ala ligrëza de to patrun! Spo él gnü le sorvidú, che â ciafé dui talënc, y á dit: Signur, te m’as dé dui talënc; ciara, i n’á ciamó davagné dui lapró. So patrun ti á dit: Brau, bun sorvidú fedel! T’es sté n bun aministradú tl püch, i ó te surandé deplü. Ví, tol pert ala ligrëza de to patrun! Inultima él ince gnü le sorvidú, che â ciafé n talënt su, y á dit: Signur, i savô che t’es n’ël sciode; te sojores, olache te n’as nia somené, y te cöies adöm, olache te n’as nia sternü; deach’i â pôra, ái ascognü to talënt te tera. Chiló l’aste indô. So patrun ti á respognü: Tö stlet sorvidú frat! Te savôs pö ch’i sojori, olach’i n’á nia somené, y ch’i cöii adöm, olach’i n’á nia sternü. Sce t’esses almanco metü mia monëda tla banca, spo éssi podü gní a m’la tó fora cun i fic. Porchël toledi le talënt y dédial a chël che á i diesc talënc!Ciodiche chël che á, a chël ti vëgnel dé, y al n’ará sura fora; mo chël che n’á nia, a chël ti vëgnel ince ciamó tut ci ch’al á. Sciurede chël fant da nia tla scurité plü foscia! Dailó bradlarán y rotarán i dënz."
Parora dl Signur. – Lalt a te, Gejú Crist!
