La Usc di Ladins

La cuntraposiziun etnica y politica degenerada ti atentac di agn 60 ciafâ finalmënter cun Silvius Magnago na perspetiva nöia basada sön la convivënza regolada da normes por la sconanza y le svilup di trëi grups etnics. Ti agn ’60 y ’70 êl n gran fermënt politich por rové a na autonomia plü sterscia y sigüda. 
Sön l’ejëmpl de Silvius Magnago, Alfons Benedikter yii. ân l’impresciun che püc podess derzé fora tröp. Chësc valô ciamó deplü por i ativisć y politics ladins dla pröma ora che podô gní cumpedá söi dëic de na man: Lois Craffonara, Carlo Willeit, Hugo Valentin yii. é ma trëi inoms de chi che á fat storia. A desferënzia da aldedaincö, canche la maiú pert di profis dles istituziuns ladines sërtla datrai ma so urt, êl inlaota na gran colaboraziun danter idealisć y ativisć ladins, che laurâ por le medem obietif; chël da promöie la ladinité cun döt chël che alda lapró. Porchël ne ái pisimé gnanca n püch da surantó ti agn ’80 sön proposta de Carlo Willeit la responsabilité legala dl foliet ladin por n valgügn agn. (Erwin Frenes)

Liede inant deplü tla ediziun nöia de La Usc di Ladins!