La Usc di Ladins

Dal vangele do san Mateo 18, 21–35

Te chël tëmp ti é Pire jü pormez a Gejú y l’á damané: »Signur, tan gonot mëssi pa ti pordené a mi fre, sc’al fej picé cuntra me? Set iadi?« Gejú ti á dit: »Nia set iadi, mo setantesset iadi. Cun le rëgn dl cil éra sciöche cun n re che orô fá cunt cun sü sorvidus. Canch’al á metü man da fá cunt, ti n’án condüt un che ti ê diescmile talënc de debit. Deach’al ne sciafiâ nia da rete i scioldi, á le patrun comané de le vëne cun fomena y mituns y cun döt ci ch’al â, por le fá despaié jö insciö le debit. Dailó s’á le sorvidú sciuré söi jenëdli y periâ: Ais paziënza cun me! I te reti döt. Le patrun á albü compasciun cun le sorvidú, l’á lascé jí y ti á lascé do le debit. Canche le sorvidú ê jü fora, ál incunté n ater sorvidú de so patrun che ti ê cënt denars de debit. Al l’á pochené, l’á pié tl col y scraiâ: Paia ci che t’es de debit! Dailò s’á chël peté jö dan da d’ël y periâ: Ais paziënza cun me! I te retará döt. Mo chël n’orô nen savëi nia, s’un é jü y l’á lascé sciuré te porjun, cina ch’al ne n’â albü paié. Canche i atri sorvidus â odü chësc, s’ái lascé sö; ai é jüs da so patrun y ti á cunté döt ci che ê sozedü. Dailó l’á le patrun fat cherdé adalerch y ti á dit: Tö sorvidú desgrazié! To debit intier t’ái lascé do, deache te m’as tan perié. Ne n’esste nia ince tö messü ester misericordius cun to compagn, sciöche iö á albü misericordia cun te? Y te so sënn l’á le patrun surandé ai castiadus, cina ch’al ne n’â albü döt paié. Insciö tratará ince mi Pere tl cil vignun de os che ne ti pordona nia de döt le cör a so fre.« 

Parora dl Signur. – Lalt a te, Gejú Crist!