Dlijia y comunité: La mort de n om de fede

Data

19 de mei 2024

Galaria retrac

Grandeza scritura

riduci dimensione font aumenta la dimensione del font

Social

FacebookTwitterGoogle Bookmarks
Reflesciuns de siur Sepl Granruaz
Al ê tratan gosté. I â mefodër dit na mëssa dl ann por n defunt y dedô êi gnü invié a gosté pro la vëdua. Ara cuntâ ion, y öna na cossa m’é restada por dagnora.
So om ê gnü püre y gnô bel plan tres plü debl. N de êl gnü le dotur, che n’â en chësc iade baldi nia de bunes noeles. Al ti â dit che so om â i dis cumpedá, sce nia les ores, y porchël ti âl aconsié ala ëra da cherdé defata le prou, che al podess ciamó ti dé l’öre sant.
Canche le prou â rové, damanâ l’amaré: "Sunsi sëgn a öna cun Chël Bel Dî y te süa misericordia?" Cun usc sigüda á le prou dé na resposta tlera: "Sce, sëgn este a öna dan da Chël Bel Dî y te süa misericordia". L’amaré damanâ inant: "Pói sëgn morí en pêsc y rovarái sö a cil?" Le prou, che â instës na fede frëma, respognô ince chësc iade: "Sëgn poste morí en pêsc, confortete ma. Le cil é davert por te."
Do che le prou â tut comié dal morënt y da süa fomena, ti jôra defata miú al amaré y al orô ciamó passé les ultimes ores de süa vita cun val’ de bel. Te stüa êl le carigá, che laurâ bele da n per de dis dailó. Teniade odôl l’üsc de ciamena che se daurî y le pere amaré che gnô fora. Al parô varí. Mo la morvëia ê n’atra. L’amaré ê n gran amant dla musiga. Al sonâ ion sü orghi da man, porchël êl gnü fora de let y s’â tut i orghi te stüa. "Sëgn me stái cotan damí. Denanche morí, ói ciamó soné." Insciö âl metü man da soné y n’â cinamai soné val’ toc adamënz. "Sëgn bütera", i dijôl tla finada al carigá. Al se despiâ i orghi, i metô sön banch da furn y jô indô te let. "Sëgn me lasci jö a morí." Insciö ésera stada. Defata do che al s’â ponü te let, él mort.
Dl prou che ti â dé l’öre sant y che â baié impara dla mort, ái aldí plü inant che al ê rové a ciasa pro so pere che ê tl morí. Ingalin ti â le pere damané: "Pire, tan dî mineste pa che i vires ciamó." Le möt, che ê n prou cun esperiënza y â na idea de co che la jënt mör, ti â respognü: "Ciamó n per d’ores!" Y le pere zoruch: "I arati ince iö!" Do chëstes püces parores ê le vedl pere mort tla maiú pêsc.
Le gran scritur rus Tolstoi á dan da süa mort ciafé na parora por la calma cun chëra che i paurs dla Ruscia morî. "Co mör pa i paurs!" La vëdua che m’á cunté dla mort de so om, á atoché n ton che m’á insigné la speranza. Süa usc y sües parores ne trasmetô degüna tëma. Ara ê bele bindebó vedla y ê instëssa dlungia la mort. Canche ara cuntâ ne sintîi fora gnanca dolur. Ëra instëssa amirâ so om. Döt ci che ara cuntâ, parô na ciantia d’amur. I ti sun ciamó incö reconescënt.

Traduziun fora dal liber "Seelsorgliche Erfahrungen in Kirche und Schule – Mit 90 Jahren blickt Josef Granruaz zurück und voraus", 2023 Le liber de siur Sepl podëise ves desćiarié debann sot ala plata dl Vinzentinum:
www.vinzentinum.it/ueber-uns/service/news-und-termine/granruaz-buch