La Usc di Ladins

Tl pröm che ares ê sön chësta tera, odô les porsones la rajun y gauja di evënc terens tl suranatural, cherian so dî tl sorëdl, tl cil, ti tiers... a chësta manira, perian chël dî che ai â cherié, podôi indô stlü le cërtl danter ëi, les forzes dla natöra y chël bel dî... a chësta manira ê le respet por la natöra dër gran.
I arati che sëgn s’á archité, por le pröm iade te nosta vita, y, pó ester, tla storia dla umanité, "le monn".
Y nos ún le gran privilegh da podëi odëi chësta natöra, chësta tera, aldí chësc chit; döt cant se mëna inzeruch a tëmps che i ponsân che ne foss nia plö.
I arun ince, sce i ne orun nia stlü i edli daldöt, la gran responsabilité dl vers de chësta tera. Ëra pó vire, y ara viess dessigü damí zënza la porsona, mo nos ne viun nia zënza ëra. Y cun la tera mini le cil y döt...
Sëgn speri madër che dër tröpa jënt vëighes ite che nosc "progres economich", nosc salté da piz a ciantun, ne s’á porté ignó.
Zënza chësc ponsé da jí zeruch al’eté dla pera, arati che düc messunse se ciaré bun defora y daite te chësc momënt, i ne podesson nia plö avëi ciamó na te’ ocajiun por ti ciaré al monn che é chit... godess’la cina che i podëis! Ave!

Willy Agreiter