La Usc di Ladins

Te chël tëmp ti á Gejú dit ai discepui, tres na parabola, che ai dess perié demeztru, zënza lascé do: »Te na cité viôl n iudicadú che ne temô nia Idî y che n’â compasciun cun degügn. 
Tla medema cité viôl ince na vëdua che gnô tres indô da d’ël y dijô: Fame avarëi le dërt cuntra mi nemí! Dî alalungia ne n’â le iudicadú orü savëi nia. Mo spo s’ál dit a se instës: Ince sc’i ne tëmi nia Idî y i n’á compasciun cun degügn, ói impó ti fá avarëi le dërt a chësta vëdua, ciodiche ara ne me lascia degüna tria. Zënza vëgnera ciamó ala fin y me dá tla müsa.« Y le Signur á ajunté: »Aldide, co che le iudicadú iniüst dij. Ne dess nia Idî a sü prelitá, che ti scraia incuntra de y nöt, ti fá avarëi le dërt, impede i fá aspeté? I ves diji: Al ti fajará avarëi le dërt atira. Mo le Fi dl Om, ciafarál mo canch’al vëgn ciamó fede söla tera?« 
Parora dl Signur. - Lalt a te, Gejú Crist!